Wstrząsająca historia. Miał gwóźdź w czaszce i szpilki w paznokciach. Co kryje ta tajemnica?

Maciej Stuhr zagrał w mocnym thrillerze utrzymanym w najlepszym skandynawskim stylu. Historia pokazuje brutalność i zaskakuje. Odkryta zostanie niejedna tajemnica Polski i Kościoła.

Czerwony Kapitan to ekranizacja bestsellera Dominika Dána, który w czasie służby w policji przeżył większość z tego, co później opisał w książce. Film miał już swoją premierę na Słowacji, gdzie stał się absolutnym hitem. Został znakomicie przyjęty przez publiczność i ustanowił nowy rekord liczby widzów w weekend premierowy.

Jest rok 1992. Po upadku komunizmu pozostało wiele nierozwiązanych spraw kryminalnych, których sprawcy nigdy nie ponieśli kary. W ręce Krauza (Maciej Stuhr) – ambitnego, młodego detektywa z Wydziału Zabójstw, wpada jedna z nich. Na miejskim cmentarzu odnalezione zostają zwłoki z licznymi śladami tortur. Świadomi niebezpieczeństwa, Krauz wraz ze swoim partnerem, postanawiają rozwiązać zagadkę. Wszystkie tropy prowadzą do „Czerwonego Kapitana” – owianego złą sławą specjalisty od „ostatecznych” przesłuchań z czasów minionej władzy. Niewielu przeżyło spotkanie z nim. Z każdą minutą śledztwa wychodzi na jaw coraz więcej faktów, a podejrzenia padają na najwyższych decydentów policji i Kościoła.

- Kollár ma ambicję stworzyć czeski film sensacyjny według najlepszych wzorców z Hollywood. Kręci więc pościgi, strzelaniny, wymyślne mordobicie i podlewa wszystko sporą dawką obrazowej przemocy. Jest w tej opowieści zmęczony życiem glina mający problemy rodzinne, który musi się nawet mścić za krzywdę swojego starszego (i oczywiście smutno-zabawnego) partnera – pisze Łukasz Adamski w recenzji na wPolityce.pl

W tym tygodniu nowością są także Nowe przygody Aladyna, czyli porywająca komedia dla całej rodziny oraz czarodziejska mieszanka niesamowitych przygód i szalonego humoru.

Słynna baśń wzięta na warsztat przez grupę znakomitych komików nabiera zupełnie nowych barw nie tracąc nic ze swojego klasycznego uroku.  
Dwaj drobni złodzieje uciekając przed pogonią w wielkim domu towarowym znajdują schronienie w dziale dziecięcym, gdzie zostają zmuszeni przez dzieci do opowiadania bajek. Niesieni ich niezwykle swobodną narracją przenosimy się do Bagdadu latających dywanów, pięknych księżniczek, przebiegłych czarodziejów oraz przeróżnej maści wezyrów i sułtanów. Poznajemy Aladyna, którego niektórzy mylnie biorą za Ali Babę, a także jego rapującego sługę, czyli wszechmocnego dżina we własnej osobie. Przede wszystkim jednak przeżywamy niezwykłe przygody mocno wzbogacone wyobraźnią niekompetentnych gawędziarzy.