Na terenie Zespołu Szkół Samochodowych im. Tadeusza Kościuszki przy ul. Leśnej upamiętniono Józefa Kozińskiego, oficera 14 Pułku Piechoty oraz znanego działacza sportowego i harcerskiego z Włocławka.
Posadzenie Dębu Pamięci ma związek z realizowanym przez włocławską "Samochodówkę" projektem "Kamienie Pamięci - Nieznany Bohater Niepodległości 1914-1939", którego celem jest przybliżenie społeczności lokalnej sylwetki lokalnego bohatera z lat 1914-1939.
Inicjatorem upamiętnienia Józefa Kozińskiego jest jego wnuk Dariusz Koziński, który jest nauczycielem historii w ZSS i opiekunem szkolnego Koła Naukowego Historyków.
[ZT]28394[/ZT]
Józef Koziński urodził się 12 lutego 1902 r. w Sieradzu. W ramach harcerstwa konspiracyjnego brał udział w rozbrajaniu Niemców w 1918 roku i wojnie 1920 roku. Do Włocławka trafił, gdy otrzymał przydział do stacjonującego tu 14 Pułku Piechoty. W stolicy Kujaw aktywnie zaangażował się w życie społeczne miasta. Udzielał się m.in. w harcerstwie, organizacjach sportowych, Lidze Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
W trakcie wojny obronnej 1939 roku objął stanowisko szefa sztabu 14 PP. Po bitwie pod Bzurą został pojmany i trafił do niewoli. Przebywając w kilka oflagach zaangażował się w działalność konspiracyjną. Tu opracował także ostateczną wersję Dziennika bojowego 14 PP, który stał podstawowym źródłem wiedzy o działaniach włocławskiej jednostki we wrześniu 1939 roku. Jego oryginał jest obecnie przechowywany w Centralnym Archiwum Wojskowym. Wolność Józef Koziński odzyskał 3 maja 1945 roku.
Po powrocie do Włocławka próbował odnaleźć się w ówczesnej rzeczywistości. Pracował m.in. jako magazynier w "Caritasie", później został nauczycielem geografii i geologii w Gimnazjum im. ks. Jana Długosza. Jego dalsza kariera zawodowa związana była z ochroną przeciwpożarową w kilku włocławskich zakładach przemysłowych.
W latach PRL Koziński ponownie zaangażował się w działalność społeczną, m.in. Związku Harcerstwa Polskiego, Polskiego Czerwonego Krzyża, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej i Koła Oficerów Rezerwy.
Uchwałą Rady Państwa z dnia 19 czerwca 1972 roku odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Zmarł 26 czerwca 1979 r.
[DAWNY]1526972688082[/DAWNY]
druh13:37, 22.05.2018
Szanowna Młodzieży, aby czcić protoplastę Waszego nauczyciela historii wystarczy , od czasu do czasu, pójść na Cmentarz Komunalny we Włocławku . W kwaterze nr.3o z łatwością odnajdziecie grobowiec rodzinny w/w. Należy zapalić znicz pamięci i powspominać .
Ja osobiście z sympatią wspominam pana Józefa , pamiętam jak był komendantem Zawodowej Straży Pożarnej w PRL-u , w stopniu płk. a jego zastępcą był kapitan z lekką nadwagą i ogorzałą twarzą. Nie rozstawał się ze swoim mundurem , ze złotymi epoletami.
Pewnie zaraził swoich synów miłością do munduru, notabene znałem Janusza, bo obydwaj
też nosili mundur choć w innych odcieniach granatu.
Pozdrawiam wszystkich miłośników i propagatorów historii. 13:37, 22.05.2018
Sikawka.17:30, 22.05.2018
Z szacunkiem dorobku po zmarłym należy obiektywnie i z dystansem analizować życiorys .A po to się zobaczy.Miejscy historycy do dzieła. 17:30, 22.05.2018
kur czerwony21:21, 22.05.2018
0 0
Z rysu historycznego PSP zamieszczonego na stronie Straży nic takiego nie wynika. A ten zastępca to póżniejszy komendant druh Białkowski. 21:21, 22.05.2018
druh21:32, 22.05.2018
0 0
tak jest, masz rację, coś mi się pokręciło, Przepraszam. 21:32, 22.05.2018