Zastanów się, nim wrzucisz to do sedesu. Odpowiedzialni za miejską kanalizację ostrzegają

"Toaleta to nie śmietnik!" przypomina włocławianom Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. Chodzi o to, żeby w sedesach nie lądowały nie tylko gruz, czy cementowe zaprawy, ale też patyczki do uszu, tampony i prezerwatywy. 

Najwyraźniej jest problem z tym co włocławianie wrzucają do toalet, bo miejska spółka odpowiedzialna za kanalizację  zdecydowała się przypomnieć, że sedesu nie należy traktować jak kosza na śmieci.

- Sieć kanalizacyjna jest zaprojektowana tak, by przyjmować ścieki z naszych domów, nieczystości sanitarne i papier toaletowy. Śmieci wrzucone do toalety, mogą zapchać nie tylko sedes, ale również wewnętrzną kanalizację budynku i stać się przyczyną poważnej awarii - przypomina Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. 

Czego nie należy wrzucać do toalety? Jest tego cała długa lista. Po pierwsze, odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych. Szczególnie chodzi o żwir, piasek, popiół, szkło, wytłoczyny, drożdże, szczecinę, ścinki skóry, tekstylia, włókna itp., nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym.

Zabójcze dla sieci kanalizacyjnych są też odpady płynne nie mieszające się z wodą, a w szczególności sztuczne żywice, lakiery, masy bitumiczne, smoły i ich emulsje, mieszaniny cementowe. Sedes to także nie miejsce dla substancji palnych i wybuchowych, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu oraz substancji żrących i toksycznych.

W kanalizacji nie powinny lądować materiały budowlane takie jak: zaprawy cementowe, gruz, kamienie, piach, gips, kleje, lakiery, żywice, itp.; części stałe nie rozpuszczalne w wodzie jak: rękawice gumowe, prezerwatywy, włosy, torebki foliowe, korki, butelki, zabawki, itp.; środki higieny osobistej czyli: waciki, podpaski, tampony, nawilżane chusteczki, wata, pieluchy, patyczki do uszu itp.

Jeśli wrzucimy do toalety włosy, bandaże, materiały opatrunkowe, czy rajstopy, zbijają się one w zwartą masę, łączą się w sploty i uniemożliwiają swobodny przepływ ścieków. To samo dzieje się z ręcznikami papierowymi, tkaninami, gazetami i innymi nierozpuszczającymi się w wodzie materiałami. 

Zdarzyło się ci się wrzucić do sedesu igłę? To duży błąd! Pomyśl o pracownikach czyszczących sieci kanalizacyjne. Igła to dla nich poważne, a najczęściej niewidoczne niebezpieczeństwo. Może przebić rękawicę i boleśnie ukłuć, powodując ryzyko zakażenia np. wirusem HIV czy żółtaczką.

Toaleta to też nie miejsce na przeterminowane lekarstwa, czy farby oraz chemikalia i inne niż powszechnie używane środki czystości. Zawarte w nich substancje chemiczne są szkodliwe dla pożytecznych mikroorganizmów oczyszczających ścieki w biologicznej części oczyszczalni.

Niestety zdarza się, że w kanalizacji lądują kości, odpadki kuchenne, obierki, tłuszcze i oleje. Pod wpływem zimnej wody tężeją one w rurach, i zmniejszają ich średnicę. Do tego łączą się z innymi śmieciami tworząc nieprzepuszczalną bryłę. To może skończyć się koniecznością remontu sieci kanalizacyjnej w budynku.

MPWiK ostrzega, że rzucanie do toalety przedmiotów, które nigdy nie powinny się tam znaleźć może doprowadzić do poważnych awarii. Może dojść do cofnięcia ścieków i zalania mieszkania, ogrodu lub ulicy. Takie zjawisko powoduje duże straty materialne, jest uciążliwe dla mieszkańców i bardzo szkodliwe dla środowiska naturalnego.