I było ok.

Niby ostro, niby ciężko, a jednak jakoś tak jakby pedałowato. Metalu tu ni ma, tylko jakiś łomot naparza z głośników - do mnie akurat nie przemawia.
Litza miał klasę póki grał z Titusem w Acidach. Wtedy było fajnie - metalowo, szybko, mocno, melodyjnie.
Ostatecznie fajnie, że dorósł, fajnie, że stał się odpowiedzialny, fajnie, że ma pasję - muzykę, ale na boga, gdyby tak wszyscy robili, to metal umarłby...