Krystyna Czubówna, posiadaczka jednego z najbardziej rozpoznawalnych głosów w Polsce - znana dziennikarka, prezenterka i doskonała lektorka była gościem w Kujawsko-Pomorskim Centrum Edukacji Nauczycieli. Podczas krótkiego spotkania z dziennikarzami odpowiedziała na kilka pytań.

Jak rozpoczęła się pani przygoda jako lektor?

Krystyna Czubówna: Zaczęło się od tego, że musiałam przeczytać film w telewizji. Pamiętam jeszcze te czasy, w których człowiek jak się pomylił, to zaczynał od początku. Dziś pomyłkę się po prostu wycina. Dzięki temu nie poświęca się tak dużej ilości czasu jak kiedyś, na nagranie filmu. Nigdy nie stresowała mnie praca przed mikrofonem. Uwielbiam pracować na żywo, bo inne formy są dla mnie stratą czasu. Jestem bardzo dynamiczną osobą. Myślę, że gdyby nie obecne możliwości techniki, to spora rzesza osób, które nazywają się lektorami, nie udźwignęłaby tego.

Dawniej do wykonywania zawodu lektora potrzebna była specjalna karta. Czy takie zasady powinny powrócić?

Teoretycznie każdy śpiewać może, ale nie zawsze mu to wychodzi. Uważam, że takie karty mikrofonowe powinny powrócić, chociaż Polskie Radio i telewizja publiczna nadal je stosują.

Czy tylko głos jest w pani przypadku gwarancja sukcesu w zawodzie lektora?

Zawsze kochałam to co robię i myślę, że dopóki będę to lubiła, to będę w tym prawdziwa. Talent poparty ciężką pracą zawsze da efekty. Nigdy nie miałam dla siebie taryfy ulgowej i sporo od siebie wymagałam. Myślę jednak, że talent jest takim dodatkiem, a trzeba stawiać na ciężką pracę. 

W wywiadach wielokrotnie pani wskazuje, że chciałaby czytać do filmów fabularnych, a robią to jedynie mężczyźni. Czy są na to szanse?

Jakoś tak się przyjęło, że fabułę czytają mężczyźni, a kobiety co najwyżej filmy dokumentalne. Mam na to apetyt od dawna, ale ciężko się przebić przez te wyznaczone standardy. W czasach, gdy na rynku była tylko jedna telewizja nie było dużo lektorów i nawet wtedy się to nie udało. 

Właściwie tylko w Polsce lektorzy są bardzo popularni. Jak pani myśli, dlaczego tak jest?

W anglojęzycznych stacjach nie jest potrzebny lektor, bo język ten jest zrozumiały. W innych krajach głównie stosuje się napisy. W Polsce rzeczywiście lektorzy są bardzo popularni. Nie sadzę żeby to wynikało z sympatii do lektorów, ale raczej braku umiejętności szybkiego czytania. Próbowano z lektorów zrezygnować, ale widownia takiego rozwiązania nie przyjmuje. Wcale mnie to nie dziwi. Sama wolę wpatrywać się w akcję, jak jest film dobrze czytany. Po prostu tak lubimy i już.