Wysokość pensji, jaką otrzymujemy, zależy m.in. od stawki płacy minimalnej (2100 zł brutto w 2018 r.). Na tę kwotę wpływają również czynniki, takie jak np. branża, doświadczenie czy lokalizacja i wielkość firmy.
Wynagrodzenie za pracę – ABC
Zgodnie z kodeksem pracy, każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę ma prawo do wynagrodzenia. Nie możemy zrzec się go ani przekazać innej osobie. Wysokość pensji, jaką otrzymujemy, powinna wynosić co najmniej tyle, co płaca minimalna. Jeśli jest niższa, mamy prawo zwrócić się do sądu pracy, domagając się wynagrodzenia w odpowiednim wymiarze.
Inne czynniki, od których zależy wynagrodzenie, to wymiar czasu pracy. Pensja pracownika niepełnoetatowego jest np. o połowę niższa niż ta, którą uzyskuje osoba pracująca przeciętnie 40 godzin w tygodniu. Zarobki powinny być adekwatne również do uzyskanych kwalifikacji i zdobytej wiedzy. Znaczenie ma również odpowiedzialność ponoszona w związku z zajmowaniem konkretnego stanowiska. Dobrze, jeśli kierownik lub brygadzista zarabia więcej niż jego podwładny.
Potrącenia z wynagrodzenia
Pensja za pracę może zostać pomniejszona, np. o zaliczki, jakie pobieraliśmy w trakcie miesiąca. Wysokość wynagrodzenia zmniejsza się również w związku z karami porządkowymi nakładanymi na podstawie art. 108 kodeksu pracy. Pracodawca ma prawo dokonywać potrąceń również wtedy, gdy wynagrodzenie jest zajęte przez komornika. Dopuszczalna wysokość odliczanych kwot jest jednak ograniczona. Ostatecznie powinniśmy otrzymać pensję nie niższą niż płaca minimalna zatwierdzana przez Radę Ministrów (http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20170001747). Najniższa dopuszczalna wysokość wynagrodzenia to 75% płacy minimalnej – w przypadku potrącania zaliczek pieniężnych udzielanych przed przepracowaniem pełnego miesiąca.
Jak negocjować wyższą pensję?
Wymiar pensji, jaką będziemy otrzymywać, zależy nie tylko od tego, co zaproponuje nam pracodawca. Podczas negocjowania warunków warto ustalić wynagrodzenie, które uznamy za satysfakcjonujące. Nasza propozycja powinna być jednak solidnie uargumentowana. Nie możemy domagać się bardzo wysokiej kwoty np. wtedy, gdy nie posiadamy doświadczenia, kwalifikacji i wiedzy. Rozmawiając o wynagrodzeniu, lepiej nie powoływać się na sytuację osobistą. Kredyt, alimenty czy konieczność utrzymania kilkorga dzieci – to sytuacje, z którymi musimy uporać się we własnym zakresie. Pracodawcę interesuje to, jak będziemy pracować. Nasze życie osobiste to nasza prywatna sprawa. Próba oddziaływania na emocje potencjalnego szefa z pewnością nie pomoże nam w budowaniu wizerunku profesjonalisty. Zanim przystąpimy do negocjacji, powinniśmy dobrze wiedzieć, czego chcemy, uwzględniając przy tym stawki obowiązujące w naszej branży, na konkretnym stanowisku i w regionie, w którym pracujemy. Zarobki w Warszawie są niższe niż np. w Rzeszowie, Bydgoszczy lub Poznaniu. Powinniśmy uwzględnić ten aspekt przed udaniem się na rozmowę kwalifikacyjną.
