Nie żyje znany włocławski historyk. Zmarł w wieku 52 lat

Zmarł dr Tomasz Dziki, jeden z najbardziej znanych we Włocławku historyków. Miał zaledwie 52 lata. 

Tomasz Dziki był autorem ponad 80 publikacji naukowych i ok. 200 tekstów popularyzujących wiedzę historyczną o naszym regionie.

W latach  2007-2019 kierował włocławskim oddziałem Archiwum Państwowego.

Był także przewodniczącym Społecznego Komitetu na rzecz ratowania historycznych nagrobków, który organizował kwesty na cmentarzu przy al. Chopina. 

Przez kilka lat pracował także we włocławskim ratuszu, skąd został zwolniony w 2022 roku. 

Ostatnio skupił się na popularyzacji historii podwłocławskich miast - wiosną wystąpił w Aleksandrowie Kujawskim i Radziejowie z wykładami na temat ich dziejów. 

Nie ma informacji, co było przyczyną śmierci Dzikiego.

Nie podano jeszcze daty pogrzebu.  

Zmarłego żegnają znajomi i przyjaciele 

Wiadomość o śmierci Tomasza Dzikiego wzbudziła duże poruszenie. We wpisach na Facebooku żegnają go znajomi i przyjaciele. 

Była zastępczyni prezydenta Marka Wojtkowskiego, a ostatnio kandydatka Trzeciej Drogi na prezydenta miasta, Barbara Moraczewska napisała:

- Dzisiaj odszedł mój kolega dr Tomasz Dziki. Znało go wielu Włocławian. Odszedł człowiek wrażliwy, pełen empatii, znakomity historyk nie zrównany regionalista. Dobry nauczyciel. Autor wielu publikacji historycznych zarówno opracowań zwartych jak i artykułów. Człowiek dla którego prawda, przyjaźń miały ogromne znaczenie. Miał swoje problemy jak każdy z nas. Z niektórymi trudno mu było sobie poradzić. Odejście kogoś z kim można było porozmawiać, zawsze wysłuchał i doradził to moment głębokiego smutku i refleksji. Tomek już nigdy do Ciebie nie zadzwonię, a Ty nie odbierzesz telefonu i nie spytasz swoim zatroskanym głosem „co tam u Ciebie”. Strata człowieka który towarzyszył mi w wielu ważnych momentach życia, pozostawia pustkę, którą trudno dzisiaj wypełnić. Przypominają się wspólnie spędzone chwile, rozmowy, śmiechy i wsparcie, jakie sobie wzajemnie dawaliśmy. Smutek po śmierci bliskiego kolegi jest naturalną reakcją na utratę kogoś, kto był częścią naszego życia. Wspominanie i dzielenie się historiami związanymi z Tomkiem zapewne pomogą znieść smutek. Pamięć o Tomku pozostanie na zawsze. Pielęgnowanie tych wspomnień, dbanie o wspólne wartości i kontynuowanie jego dziedzictwa, zwłaszcza ratowanie włocławskich nagrobków może być formą uczczenia jego pamięci i sposobem na radzenie sobie ze stratą. Tomek, tam w górze pisz książki, badaj historię regionu, prowadź wykłady. Spoczywaj w pokoju!! Tomek Ty nawet nie wiesz jak będzie mi Ciebie brakowało i naszych długich telefonicznych rozmów

-  napisała Barbara Moraczewska.