Instalacje fotowoltaiczne są coraz popularniejsze. Wzrasta ilość firm oferujących zakup i montaż fotowoltaiki. Kto ma żyłkę majsterkowicza, umiejętności techniczne i niejedno już w życiu sam zrobił, nie musi wydawać pieniędzy na ekipę montującą.
Instalacje fotowoltaiczne są coraz popularniejsze. Wzrasta ilość firm oferujących zakup i montaż fotowoltaiki. Kto ma żyłkę majsterkowicza, umiejętności techniczne i niejedno już w życiu sam zrobił, nie musi wydawać pieniędzy na ekipę montującą. Wystarczy zakup zestawu fotowoltaiki do samodzielnego montażu w firmie z dobrymi referencjami (np. ecoABM), a oprócz zestawu dostaniemy wszystkie niezbędne dokumenty, instrukcję montażu krok po kroku, a w razie wątpliwości telefoniczną opiekę asystenta. Trzeba tylko postarać się o odbiór instalacji przez kogoś posiadającego uprawnienia Stowarzyszenia Elektryków Polskich, bo bez tego operator może odmówić podłączenia do lokalnej sieci dystrybucyjnej.
Największa dawka promieniowania słonecznego dociera do powierzchni Ziemi w godzinach południowych i dlatego optymalne byłoby takie ustawienie paneli fotowoltaicznych, żeby właśnie wtedy promienie słoneczne padały na nie prostopadle. Najkorzystniejsza jest ekspozycja południowa i nachylenie połaci dachu od około 30º na południu Polski do około 40º na północy. W przypadku innego ułożenia paneli fotowoltaicznych trzeba się liczyć z tym, że będą one produkowały mniej prądu, niż wynikałoby to z ich mocy. Planując instalację paneli fotowoltaicznych, trzeba przewidzieć dla nich miejsce. Przeciętny panel fotowoltaiczny ma powierzchnię od 1,6 m² do 1,9 m² i moc 320 do 400 W. Panele o mocy 1 kW potrzebują około 4,5 m² powierzchni, a w sprzyjających warunkach są w stanie wyprodukować w Polsce około 1000 kWh energii. Instalacja fotowoltaiczna podłączona do inwertera z jednym regulatorem MPPT (układ śledzenia maksymalnego punktu mocy) działa tak, jak najsłabsze ogniwo. Czasowe zacienienie jednego z paneli lub ułożenie kilku paneli pod innym kątem niż pozostałych osłabia wydajność całej instalacji. Trzeba w takiej sytuacji postarać się o inwerter z kilkoma układami MPPT lub więcej niż jeden inwerter, ale to zwiększa koszty całej instalacji.
Przed podjęciem decyzji o zakupie paneli fotowoltaicznych trzeba określić zapotrzebowanie energetyczne domu, czyli ustalić, jakie jest zużycie prądu w gospodarstwie domowym. Znając moc wszystkich aktualnie użytkowanych odbiorników prądu i przeciętny czas ich użytkowania w ciągu doby możemy obliczyć średnie dobowe zużycie prądu. Musimy wziąć pod uwagę, że w okresie zimowym pobór prądu się zwiększa. Krótsze dni wymagają intensywniejszego oświetlenia, a niższa temperatura na zewnątrz zwiększa zużycie prądu niezbędnego do ogrzewania budynku. Właściciele instalacji fotowoltaicznych chętnie rezygnują z używania gazu na rzecz prądu w kuchni oraz do podgrzewania wody w instalacji centralnego ogrzewania i centralnej wody użytkowej. Szacuje się, że przeciętna czteroosobowa rodzina, w zależności od powierzchni budynku i wyposażenia zużywa rocznie między 4000 kWh a 6000 kWh energii elektrycznej. Różnice wynikają z korzystania przez gospodarstwo domowe z energochłonnych odbiorników prądu takich jak elektryczny podgrzewacz wody, piekarnik elektryczny, kuchenka mikrofalowa, grzejnik akumulacyjny albo maszyny w przydomowym warsztacie.
Więcej o obliczaniu mocy paneli fotowoltaicznych na blogu: https://ecoabm.pl/blog/dobor-mocy-instalacji-fotowoltaiki/
Dla osiągnięcia maksymalnych korzyści z fotowoltaiki zainstalowana moc paneli fotowoltaicznych powinna o około 20% przewyższać zapotrzebowanie domu na energię elektryczną. Panele fotowoltaiczne są bardzo trwałe (najdłużej nadal działające ogniwa słoneczne pracują już ponad 60 lat na orbicie okołoziemskiej), ale z każdym rokiem minimalnie tracą swoją sprawność. Producenci paneli fotowoltaicznych gwarantują, jaki procent początkowej sprawności będą miały po upływie 25 lat (przeważnie jest to około 85%). Wydajność współpracującego z nimi inwertera jest najwyższa, gdy pracuje on w okolicach maksimum swojej mocy. Z tego względu moc paneli fotowoltaicznych dobiera się zwykle na poziomie o 15-20% większym niż moc inwertera, który dostarcza prąd do domowych gniazdek. Firmy zajmujące się projektowaniem i montażem instalacji fotowoltaicznych przyjmują, że na każde 1000 kWh zapotrzebowania energetycznego domu przypada średnio 1,25 kW zainstalowanej mocy paneli PV.
Dzięki przepisom ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. 2015 poz. 478) właściciele instalacji fotowoltaicznych do 10 kW mogą magazynować u dystrybutora sieci elektroenergetycznej nadwyżki prądu wyprodukowane latem i odbierać je zimą w proporcji 1: 0,8. Oznacza to, że najlepiej produkować latem o 20% więcej prądu niż się go zużywa zimą, bo w ramach bezgotówkowego rozliczenia z operatorem sieci dystrybucyjnej nie trzeba mu nic dopłacać. Nie da się odebrać ani sprzedać nadwyżki prądu, którego nie zdoła się odebrać w ciągu roku. Do nadprodukcji energii dochodzi, gdy przeszacuje się zapotrzebowanie energetyczne domu i zamontuje zbyt dużo paneli fotowoltaicznych. Oznacza to dłuższy okres zwrotu kosztów inwestycji. Zbyt mała instalacja z kolei nie pozwoli na produkowanie takiej nadwyżki, która równoważyłaby pobór mocy w okresie jesienno-zimowym. Rozwiązaniem może być wówczas niewielkie powiększenie instalacji fotowoltaicznej z wykorzystaniem mikroinwertera.