Co jakiś czas przechodził ulicami swego miasta, pchając przed sobą rozklekotany wózek
dziecięcy, przypominający wyglądem modę późnego Gomułki. Pojazd ów był podniszczony upły-wem czasu, podobnie jak on sam. Szedł zawsze powolnym krokiem - chudy, zgarbiony, prawie
nigdy nie ogolony, w podniszczonym ubraniu. Wokół niego biegały zawsze dwa, czasem trzy
niewielkie psy rasy nijakiej, prowadząc z nim ożywioną konwersację w swoim psim języku.
On do nich głośno mówił ? one nie przestając biegać wokół niego i wózka, podejmowały dialog odpowiadając mu szczekaniem. Widać było z radosnego jazgotu psów i nikłego uśmiechu, rozja-śniającego steraną niełatwym życiem twarz ciągnącego wózek człowieka, że w tej zadziwiającej konwersacji rozumieli się doskonale.
Mijający ich przechodnie, widząc na wózku mnóstwo staroci, przypominających znacznie
bardziej zawartość śmietnika, niż przedmioty przydatne dla ludzkiej egzystencji ? omijali go
najczęściej z daleka. Nikt mu się zresztą nie przyglądał nachalnie, tak jak zazwyczaj to bywa,
gdy spotyka się jakiegoś, znakomitego artystę.
A był on właśnie znakomitym, wysoko cenionym artystą, znanym także daleko poza granicami naszego kraju. Artystą, któremu nikt nigdy w życiu nie podsuwał żadnego notesu czy kartki papieru prosząc o autograf, ani nawet o najmniejszą parafkę. On zresztą nigdy nie należał do naszego świata. Całe życie, począwszy od chwili, kiedy się urodził, a którego to momentu nikt nigdy nie poznał
dokładnie ? żył w swoim własnym świecie. No, może poza wczesnymi latami młodości, gdy razem
z innymi socjalistycznymi zapaleńcami odtwarzał w Warszawie powojenne, nowe Stare Miasto.
I wtedy już wiedział, że ma nieprawdopodobnie zręczne palce i złote ręce. Czuł, jak te ręce niespo-kojnie szukają dla siebie cudownie rzeźbionego świata na pograniczu baśni, życia i najgłębszej wia-ry w istnienie Boga. Nurzane po łokcie w wyrobionej glinie - tworzyły z ogromnych, niewyczerpa-nych zasobów ludzkiej wyobraźni - ptaszki, baśniowe postaci, nierealny, nigdzie w rzeczywistości
nie istniejący świat. Jego własny, choć nie prywatny - świat.