Jak leczyć oparzenia słoneczne 2 stopnia?

Oparzenia 2 stopnia są poważnym powikłaniem po ekspozycji na słońce. Zdarzają się zwłaszcza wtedy, gdy nie użyje się ochrony przeciwsłonecznej w postaci kremu z filtrem. Przeczytaj w naszym artykule, jak wyglądają oparzenia słoneczne 2 stopnia, jak się je leczy i jak im zapobiegać.

Jak wyglądają oparzenia słoneczne?

Oparzenia słoneczne są reakcją związaną z wystąpieniem rumienia pod wpływem narażenia na promienie słoneczne. Mogą przybrać różny wygląd, w zależności od stopnia oparzenia. Głównym objawem, jest jednak zaczerwienie. Jeżeli się ono pojawi, natychmiast trzeba zejść ze słońca w zacienione miejsce.

Niestety, zaczerwienie skóry to nie wszystko. Dodatkowo na skórze mogą pojawić się bolesne, sączące się pęcherze. Może wystąpić też obrzęk. Następnie, po kilku dniach skóra zaczyna się łuszczyć, a nowy naskórek jest cienki, delikatny i bardzo podatny na uszkodzenia. Po dłuższym czasie osoby, które doznały oparzeń słonecznych, bardziej są narażone na efekt fotostarzenia skóry. Dzieje się tak, gdyż w oparzonej skórze uszkadza się kolagen i elastyna.

Rozpoznanie oparzeń słonecznych 2 stopnia – objawy, różnice między oparzeniami 1, 2 i 3 stopnia

Klasyfikacja oparzeń słonecznych obejmuje:

1. Oparzenia I stopnia – dotyczą zewnętrznej warstwy skóry; objawiają się zaczerwienieniem, a po około 3 dniach – rozpoczęciem procesu złuszczania się naskórka.

2. Oparzenia II stopnia – oprócz naskórka obejmują także głębszą warstwę – skórę właściwą; ich objawem jest zaczerwienie, ból, obrzęk, a w niektórych przypadkach – także pęcherze z płynem surowiczym.

3. Oparzenia III stopnia – obejmują naskórek, skórę właściwą i warstwę podskórną; mogą uszkodzić także znajdujące się w skórze zakończenia nerwowe; oprócz zaczerwienienia i pęcherzy może dojść do martwicy skóry, pojawia się też obrzęk, gorączka, nudności, a nawet wymioty.

Oprócz stopnia oparzenia, ważna jest także powierzchnia ciała, której oparzenie dotyczy. Gdy jest to więcej niż 10%, osoby takie powinny być leczone w warunkach szpitalnych.

Pierwsza pomoc w przypadku oparzeń słonecznych 2 stopnia

Jeżeli podczas ekspozycji na słońce pojawi się zaczerwienienie, należy:

• zejść ze słońca w chłodniejsze, zacienione miejsce,

• przemyć ostrożnie skórę wodą bez dodatków (woda powinna być chłodna, lecz nie lodowata),

• zastosować zimny okład z ręcznika zanurzonego w czystej wodzie,

• pić dużo wody mineralnej,

• jeżeli oparzenie dotyczy więcej niż 10% ciała lub pojawiło się u dziecka – pilnie skontaktować się z lekarzem,

• skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpiły pęcherze i inne uszkodzenia skóry.

Domowe metody leczenia oparzeń słonecznych 2 stopnia

W medycynie ludowej od lat znane były domowe sposoby na oparzenia słoneczne. Należały do nich:

• okłady z kefiru,

• przyłożenie do zaczerwienionej skóry białka jaja,

• okłady z aloesu,

• papka z namoczonych płatków owsianych,

• plastry świeżego ogórka stosowane w postaci okładów.

Sposób leczenia oparzeń skonsultować z lekarzem. Powyższych metod nie można stosować, gdy wystąpiły oparzenia 2 stopnia i na skórze pojawiły się sączące się pęcherze. Warto w tym miejscu także zaznaczyć, że pęcherzy tych nie wolno przebijać. Domowe sposoby są także niewystarczające do leczenia oparzeń 3 stopnia – w ich przypadku konieczna jest pomoc lekarska.

Jakie leki stosuje się na oparzenia słoneczne?

Najbardziej znane i powszechnie stosowane na oparzenia słoneczne są pianki z panthenolem. W razie potrzeby stosuje się także środki przeciwbólowe w formie doustnej (najczęściej w postaci tabletek lub kapsułek). Ważne jest jednak, aby nie aplikować sobie leków bez konsultacji z lekarzem.

3 dni po oparzeniu można już włączyć preparaty nawilżające lub maści z witaminą A, jeżeli lekarz nie zalecił inaczej i gdy nie ma sączących się pęcherzy.

Gdy pojawiły się pęcherze z płynem, stosuje się plastry hydrokoloidowe.

Profilaktyka – jak chronić się przed oparzeniami słonecznymi?

Oparzenia słoneczne to nie tylko nieprzyjemne objawy. To realne ryzyko wytworzenia się w przyszłości nowotworu skóry. Dlatego też tym bardziej oparzeniom słonecznym należy przede wszystkim zapobiegać.

Jak powinna wyglądać profilaktyka oparzeń słonecznych?

1. Na 15 – 30 minut przed ekspozycją na słońce zawsze trzeba zastosować krem z filtrem. Dobiera się go w zależności od karnacji i indywidualnych predyspozycji do poparzeń słonecznych. Należy pamiętać, że większość producentów zaleca, aby krem dokładnie aplikować na skórę co 2 godziny. Zawsze też należy nałożyć kolejną warstwę kremu po kontakcie z wodą (na przykład po wyjściu z basenu) oraz po spoceniu się skóry. Ważne jest dokładne i równomierne rozprowadzenie kremu z filtrem UV.

2. Powinno się ograniczyć przebywanie na słońcu do niezbędnego minimum (zwłaszcza w godzinach 10.00 – 18:00).

3. Trzeba pić dużo wody podczas przebywania na słońcu.

4. Ważna jest odpowiednia odzież, z oddychających materiałów, zasłaniająca ramiona, gdyż są to miejsca bardzo podatne na oparzenia słoneczne. W sprzedaży dostępne są także ubrania z materiału, który ogranicza przenikanie promieniowania UV.

5. W ochronie przeciwsłonecznej przydatne jest noszenie czapki z daszkiem, co pomaga chronić siebie lub dziecko przed oparzeniami skóry na nosie i czole (wraz z zastosowaniem kremu z filtrem). Czapki z daszkiem również mogą być wykonane z materiału utrudniającego przenikanie promieni UV.

Profilaktyka oparzeń słonecznych powinna być znana każdemu z nas. Stosowanie zasad zapobiegania oparzeniom słonecznym może zmniejszyć ryzyko nieprzyjemnych objawów, a przede wszystkim – nowotworów skóry.

Bibliografia:

1. Wojas-Pelc, A., Jaworek, A., & Rajzer, L. (2007). Choroby skóry związane z działaniem promieniowania słonecznego: przegląd wybranych zagadnień.

2. Węgłowska, J., & Milewska, A. (2011). Pozytywne i negatywne skutki promieniowania słonecznego. Postępy kosmetologii, 2(2), 93-97.

3. Łastowiecka-Moras, E., & Bugajska, J. (2008). Promieniowanie nadfioletowe-zasady zapobiegania negatywnym skutkom zdrowotnym. Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka, (11), 21-23.